تک ترانه مهرداد مظفر ماه من

شود آیا به تو دستم برسد ماه بلندم
بکشم دست دنیا کنار تو بخندم
من شکستم ز پس خود همه پلهای جهان را
مهر جانم به کویر دل این خسته ببار
ماهم فدای سرت هرچه آمد سرم بازم
خواهم نگه دارمت بی تو با گریه دم سازمم
دارم مگر غیر تو ماه محبوب من یاری
بازا که از چشم من بی تو خون می شود جامی
مهر و بر نکنی از من دلخسته دلت را
تو مکن فاش همین راز که بردی دل ما را
با همین راه که خود را به دست تو سپارم
تو فقط سمت من آی پای تو جانم بگذارم
ماهم فدای سرت هرچه آمد سرم بازم
خواهم نگه دارمت بی تو با گریه دم سازمم
دارم مگر غیر تو ماه محبوب من یاری
بازا که از چشم من بی تو خون می شود جامی