تک ترانه علی زند وکیلی کاروان

همـه شب نالــم چون نی که غمی دارم
که غمی دارم, دل و جـــان بـردی اما نشدی یارم یارم
با ما بـــودی بی مــا رفتی چو بوی گل به کجا رفتی,
تنهــــا مانــدم تنهـــا رفتی
چو کاروان رود, فغانم از زمین بر آسمان رود
دور از یــــارم, خــــــون مـــی بارم
دور از یــــارم, خــــــون مـــی بارم
فتـادم از پــا به ناتوانی اسیــر عشقــم چنان که دانی,
رهایی از غــم نمی توانم تو چاره ای کن که می توانی
گـــر ز دل بـرآرم آهـــی آتش از دلم خیزد,
چون ستـاره از مژگانـم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود, فغانم از زمین بر آسمان رود
دور از یــــارم, خــــــون مـــی بارم
دور از یــــارم, خــــــون مـــی بارم
نه حریفـی تـا بـا او غـم دل گویم,
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شـادی جان سرو روان کز بر ما رفتی
, از محفل مـا چون دل مـا سـوی کجا رفتی
تنهـا ماندم, تنها رفتی, تنها رفتی