تک ترانه محمد حسین پور پس کوچه های شهر

پس کوچه های شهر تاریکن ابرهای بارون زا نمیبارن
حتی چراغ عابرهای شهر انگار که افسردگی دارن
حال و هوام مثل همیشه نیست مثل زغال روی آتیشم
انگار همه دست به یکی کردن تا که تو رو برگردونن پیشم
صاف توی چشام نگاه نکن نگو برو
آه من یه روز میگیره دامن تو رو
فکرشم نمیکنم بخواهی عوض بشی
مگه دیوونه شدی دستمو نمیگیری که چی
خسته شدم از هم از هرکی دوروبرمه
خدایی بدون تو دیگه نمیشه این حرف آخرمه
بعد تو دیگه شبهام پر از احساس و غمه
دیگه بعد تو کار منه دیوونه شبها قدمه
صاف توی چشام نگاه نکن نگو برو
آه من یه روز میگیره دامن تو رو
پس کوچه های شهر تاریکن